Mekke döneminde nâzil olmuştur. 54 âyettir. Yalnız altıncı âyeti Medine döneminde inmiştir. Sûre, adını 15. âyette geçen kabile veya bölge adı olan Sebe’ kelimesinden almıştır. Mekkî sûrelerin temel konularından olan tevhid, nübüvvet ve âhiret esaslarını açıklayan ve bu çerçevede bazı peygamber kıssalarına temas eden bir mahiyettedir. (Feyzü ‘l Furkan, 427. Sahife)
Rahmân ve Rahîm Allah’ın adıyla
34/1-9 HİÇBİR ŞEY O’NDAN GİZLİ KALMAZ
34/10-11 DAVUD’A TARAFIMIZDAN BİR ÜSTÜNLÜK VERDİK
34/12-14 EY DAVUD AİLESİ! ŞÜKREDİN
34/15-21 BİZ ANCAK NANKÖRLERİ CEZALANDIRIRIZ
34/22-30 TANRI SAYDIĞINIZ ŞEYLERİ ÇAĞIRIN
34/31-36 SEN O ZALİMLERİ RABLERİNİN HUZURUNDA BİR GÖRSEN!